tag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post3400279883446873287..comments2022-04-01T22:17:01.615-07:00Comments on BU NASIL GEBE: Anne olmak 1bu nasıl gebehttp://www.blogger.com/profile/16001194337966066949noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-75255332046343641922017-11-06T03:56:42.142-08:002017-11-06T03:56:42.142-08:00Bu yorum yazar tarafından silindi.bu nasıl gebehttps://www.blogger.com/profile/16001194337966066949noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-67346691935744977672017-11-06T03:56:35.061-08:002017-11-06T03:56:35.061-08:00Sanirim benim de benzer bir surecim var seninle. U...Sanirim benim de benzer bir surecim var seninle. Uykuyu birkac saat dahi kesintisiz uyumus olsam tolere edebiliyorum. Ama buyuk ihtimalle zaman icinde o da gidecek. Sabir cunku. Uyuzluk yapmadiklari surece bebekler de tatli oluyolarmis. Dedigin cok dogru tabii, zaman gerek, emek gerek. bu nasıl gebehttps://www.blogger.com/profile/16001194337966066949noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-66924774105860009342017-11-03T11:24:48.424-07:002017-11-03T11:24:48.424-07:00Çook normal hissiyatlar. Annelik hissi bana uzunca...Çook normal hissiyatlar. Annelik hissi bana uzunca bir süre gelemedi, isteyerek hamile kalmadım onun da etkisi vardır muhakkak ama ilk aylar sürekli eski hayatımı özleyerek geçti. Emek verilip büyütülen herşey gibi kızımı da zamanla sevdim. Şu an 9.5 aylık, bazen fazla sevgiden ağlayasım çocuğumu tekrar içime sokasım geliyor, dünya üzerinde en çok sevdiğim varlık o çok net, ama bazen de şu karşıki duvara fırlatıcam galiba moduna geliyorum ki o da normal bence insanız(tabi fırlatmadığımız sürece ehehe :) 9.5 aydır uyumuyorum, uyusam çok iyi insanım aslında :)HuysuzKuzuhttps://www.blogger.com/profile/09898849553646344912noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-84075943367379103842017-11-03T11:04:18.647-07:002017-11-03T11:04:18.647-07:00Merhaba Mizmizcim. Ona bakip bakip aglamak... Ben ...Merhaba Mizmizcim. Ona bakip bakip aglamak... Ben de buyum simdilerde. Bir de vicdan azabi yasiyorum lan agliyorum iki damla sut vardi o da gitcek simdi diye. Bu sefer daha cok aglayasim geliyor. Tam da dile getirdigin duygularda yuzuyorum. Cok degisik ya. Anne olmak bir tuhaf kafa yaratiyormus. Operim cok. Sagolasin yazdigin icin. bu nasıl gebehttps://www.blogger.com/profile/16001194337966066949noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-17760378379653163692017-11-03T11:01:04.212-07:002017-11-03T11:01:04.212-07:00Merhaba sevgili lovehouse. Duygularim o kadar karm...Merhaba sevgili lovehouse. Duygularim o kadar karmasik oluyor ki gun icinde. Bu kadar oynamamaliydi diye dusunuyorum. Cidden lohusalik garipmis.<br />Yorumlar cok iyi geliyor, sadece ben boyle hissetmiyorum demek, tek degilmisim demek... Cok tesekkur ederim. bu nasıl gebehttps://www.blogger.com/profile/16001194337966066949noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-10560966001777602892017-11-02T00:10:15.404-07:002017-11-02T00:10:15.404-07:00Hissettigin hicbir seyde bir tuhaflik yok... Cok b...Hissettigin hicbir seyde bir tuhaflik yok... Cok benzer seyler hissettim. Gecelerce kucagimda tutarak ve oturur pozisyonda uyudum haftalarca, cunku baska turlu uyumuyor agliyordu... Ben de Allahim ne kadar guzel deyip ona bakip bakip agliyordum ama dedigin gibi asktan gözüm kararmis falan degildi... O hisler hep sonradan geldi. Iletisim arttikca, o simbiyotik iliski zayifladikca... Simdi isten gelince burnunu burnuma surtuyor, kalbim yerinden cikacak gibi oluyor! Deli seviyorum... Ama ayni zamanda gece uykusuz kalinca homur homur soyleniyorum, uyuz oluyorum. Ben de bir insanim çünkü. Ozetle sevgi zamanla artan bir sey ve kizmak, daralmak ve eski günleri bazen ozlemek de sevdaya dahil :)Mızmızhttps://www.blogger.com/profile/14197637100658660432noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-85555306108017827882017-11-01T23:28:17.372-07:002017-11-01T23:28:17.372-07:00Ben de öyle kucağıma alınca gözyaşları içinde kalm...Ben de öyle kucağıma alınca gözyaşları içinde kalmadım, Allah ım dünyanın en büyük sevgisi demedim, hatta çok merak etmeme rağmen, hastanede ilk kucağıma verdiklerinde 'niye getirdiniz bunu, heryerim ağrıyor emziremem' demişliğim bile var :))) Eve geldiğimizde yaklaşık 1 ay emzir, alt değiştir, uyut rutininde görevlerimi yaptım. Öyle zorduki uykusuzluk ve sezeryan ağrısı...sevgi mevgi pek düşünemedim. Ne zaman ki bana tepki vermeye agulamaya başladı...o zaman hissettim ben kızımı. Diğer türlü makina gibiydi...rutinler vardı ve ben işçiydim :))) İletişime geçtiğimizde herşey farklılaşıyor, heran onunla olmak, ilgilenmek, sarmaş dolaş olmak...dünyanın en güzel şeyi... En azından ben de böyle oldu. Sizi çok iyi anlıyorum.Sevgiler :)lovehousehttps://www.blogger.com/profile/16366148442464270258noreply@blogger.com