tag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post8944345464151627098..comments2022-04-01T22:17:01.615-07:00Comments on BU NASIL GEBE: Bir tuhaf yazibu nasıl gebehttp://www.blogger.com/profile/16001194337966066949noreply@blogger.comBlogger9125tag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-52896364327066439612018-03-02T05:02:20.012-08:002018-03-02T05:02:20.012-08:00Olduğu gibi kabullenmek... Bana iyi gelen tek şey ...Olduğu gibi kabullenmek... Bana iyi gelen tek şey bu oldu. Ama aşırı zor, belirteyim. Her gün üstünde çalışıyorsun, her an... Çocuklu hayat çok zor.Ogrenen Annehttps://www.blogger.com/profile/01791558765779106222noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-25387426683076205342018-02-26T11:19:56.414-08:002018-02-26T11:19:56.414-08:00Kocama gore benim icimden cikan sey tam bir kezban...Kocama gore benim icimden cikan sey tam bir kezban. <br />Simule terapi icin doguma giren ebe arkadasim yonlendirme yapti. Ama bir terapist adayi olarak ben de pek sicak bakamadim. Belki de yediremedim, bilmiyorum. Benim derdim de kabullenmeyi saglamak aslinda. Ama olmuyor be Basak, hala ana sutuyle ilgili bir konu oldugunda icimden koca gotlu yenge cikiyor, her seye alinan, ustune alan, her laf ona soyleniyor sanan... Tuhaf bir durum yani. Bir de sukurler olsun ki sorun olarak degerlendirebilecegim tek sey bu hayatimizda. Bu yuzden de donup donup ayni turkuyu soyluyorum. Uzuluyorum. Geride birakicam elbet ama bakalim, ne zaman. bu nasıl gebehttps://www.blogger.com/profile/16001194337966066949noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-77676148735052973732018-02-26T01:39:36.162-08:002018-02-26T01:39:36.162-08:00Ben hormon patlaması yaşadım. Ama işte sıcak basma...Ben hormon patlaması yaşadım. Ama işte sıcak basması, alınganlık, şuh kahkahalar, 2 dk sonra bişeye bozulup ağlamalar, bütün herkesi suçlamalar, dramalar falan tarzı menapozumsu hormon patlamaları askdkdjdj -bunlar benim müdahalem olmadan gelişti tamamen fizyolojik.-<br /><br />Yani öyle huşu içinde bebişim de bebişim, hamişim, göbişim modu değil. Bebekle bağ da kurmadım (her an bir kayıp yaşayabileceğim korkusu ve olası travmayı baş edemeyeceğim boyuta getirmemek adına, bilinçli olarak) <br /><br />Travmatik Doğum ve ya kolikli bebek falan olaylarında doğumu simüle etme terapisi var bilmem duymuş muydun? Bana çok mantıklı gelmiyor bunlar. <br /><br />Gerçi analığın sürekli yerlerde domalarak temizlik yapma, çocuğu havada çömelterek otoban kenarına işetme, ağzını yüzünü elbeziyle hunharca silme level’larına gelince kuramsal hiçbişey mantıklı gelmiyo. İçinden ananem style bi ev anası çıkıyo asmsmdmdkkdk <br /><br />Ne diyordum, güven hamilelikle ve emzirmeyle kurulan (ya da temellenen) bişey değil ilmek ilmek, emek emek, adım adım çoooook uzun yıllar alıyor güven inşası...<br /><br />Bir de kabul buyurursan ufak bir nasihat edem: kendini geriye dönük sorgularken, bunu değiştirebileceğin, yeniden yapılandırabileceğin şeyler için kullan. Uykuda, rutinde, beslenmede, iletişimde vs. Nerde hata yapıyorum, neyi eksik yapmış olabilirim, ne yapabilirim gibi... hamilelik, Doğum, emzirme, yenidoğan dönemi gibi değiştiremeyeceğin şeyler için değil. ;) çünkü analığın yüzde doksanı kabullenmek...Basak Usanovichttps://www.blogger.com/profile/00165377136158603208noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-25106484389679155122018-02-25T22:56:30.838-08:002018-02-25T22:56:30.838-08:00Mizmizim, cok haklisin.
Hamilelik benim icin bas...Mizmizim, cok haklisin. <br /><br />Hamilelik benim icin baska turlu gecmezdi. Cunku farkli davransam kendimi kandirmis olurdum. Surec buydu. Ama iste bir yanim hep acaba diyecek. Bilinmezin getirdigi bir his bu belki de. bu nasıl gebehttps://www.blogger.com/profile/16001194337966066949noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-14767049986412065142018-02-25T22:50:56.561-08:002018-02-25T22:50:56.561-08:00Gercekten surec tam anlamiyla ayniymis. Bazi insan...Gercekten surec tam anlamiyla ayniymis. Bazi insanlarin ya kabullenme becerisi ya da hazir olus halleri daha farkli. Ben de senin gibiyim. Anne olmak degil benim varolus sebebim. Fakat artik bunu irdelemenin anlami yok. Zarar verir cunku, gerek yok. 30 yili anne olmayarak yasadim. Herhalde bir 30 yil daha yasarsam, anne olarak yasamayi ogrenmek durumundayim. Iyi ki paylasiyoruz Kuzu. Yoksa tek dogrunun zirt diye zamaninda doguran, hamileyken etrafinda pembe bir aura ile gezen, uykusuzlugu, yorgunlugu dogasiymis gibi kabul eden kadin olmaktan gectigini sanardik. Opuyorum ve sarildim sana. Kizina da. ❤bu nasıl gebehttps://www.blogger.com/profile/16001194337966066949noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-4729632515274343792018-02-25T22:34:50.113-08:002018-02-25T22:34:50.113-08:00Aslinda ne kadar cok kadin ayni seyleri hissediyor...Aslinda ne kadar cok kadin ayni seyleri hissediyor ve -klise ama- yanlis anlasilmak korkusuyla soyleyemiyor... Kendini kafa olarak ruh olarak hazirlamadigin bir gebeligin zor olmasi aslinda gayet anlasilabilir bir sey! Ben planladigim halde yavru dogdugunda o kadar da hazir degilmisim lan ne olacak simdi diye düşündüm! O panige kapilmayan insan var midir inan bilmiyorum...<br />Sevgisinden calmisim gibi... dedin ya, o kisim icime oturdu. Iste bunlar hep anne kafasinin oyunlari. O sevgi gelip her hucreni ele gecirince boyle cilginca seyler dusunuyor insan. Halbuki mümkün degil, o sevgiyi oncesi sonrasi yaptigin yapacagin yanlislar hic bisey azaltamaz. Eminim su an Lidya bunu biliyor ve hep bilecek ;)Mızmızhttps://www.blogger.com/profile/14197637100658660432noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-46171328453874727362018-02-25T10:51:53.479-08:002018-02-25T10:51:53.479-08:00hikayelerimiz hissiyattan hamile kalma zamanına (h...hikayelerimiz hissiyattan hamile kalma zamanına (hapı bıraktım ve boom), bu çocuğu istiyorum mu sorunsalından doğmayan bebeye kadar aynı. hamileyken hiç ciciş anne adayı olamadım, kızım inatla doğmayınca 40+5te zorunlu sezeryan ile alındı (hala doğurdum diyemiyorum çünkü doğurmadım alındı), ilk 3 aydan da fazlası allahın günü ben naaptım diye ağlayarak geçti, belki 6 aylık falandı sevgisi içimde kelebekler uçurmaya başladığında. Hala da anne olacak insan değilmişim diyorum, elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum umarım yeterlidir, zira anne olmak sürekli bir yetememe sürekli bir acaba doğru mu yapıyorum hissi... Kızımı seviyorum, belki uyuyan ve yiyen bir bebe olaydı 2.yi bile düşünürdüm ama zor bir bebek, o yüzden ben de dilimi ısırdım kıçımı kaşıdım. allah isteyenlere versin :)HuysuzKuzuhttps://www.blogger.com/profile/09898849553646344912noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-86550088106751093732018-02-25T10:10:24.268-08:002018-02-25T10:10:24.268-08:004. Ay gercekten tunelin ucundaki isikmis. Atak fal...4. Ay gercekten tunelin ucundaki isikmis. Atak falan hikaye. Ana olmayi 4. Trimester sonrasinda kabullendim. Sanirim ilk 3 ay ben ataktaydim. <br />Yeni bir cocuk icin... Sadece dil isirmak yetmezse isirilacak her yeri isirmaya varim. Baglatcam valla, tup mup kalmayacak. :)bu nasıl gebehttps://www.blogger.com/profile/16001194337966066949noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6055686521280418567.post-81188998491630083582018-02-24T22:43:55.126-08:002018-02-24T22:43:55.126-08:00Ben seni ilk okumaya başladığımda, gerçek olmadığı...Ben seni ilk okumaya başladığımda, gerçek olmadığını düşünmüştüm. Cool gebe olmaya çalışıyordur ama aslında ayaktır, illa ki içten içe duygu gebermesi yaşıyordur diye.<br /><br />Sonradan sonraya essahtan 'bu nasıl gebe' diyince, seni istikrarlı okumaya; hatta baya keyif almaya başladım. çünkü nedense hepimiz klişeleri yıkan, sıra dışı olup da sonunda zafere ulaşan karakterleri severiz. bir de komiksin, dilin mizahçı filan.<br /><br />seni hala o şekilde görüyorum. aslında bu senin bebeğine hazırlanma şeklindi. elindeki malzemelerle bir yolculuğa çıktın. geçmen gereken yolları geçtin ve sonunda zafere (bebekle kavuşma) ulaştın.<br /><br />kendimden bahsedecek olursam, bebeğimin içeride konakladığı 7 küsür ay boyunca, hiçbir zaman bağ filan hissetmedim. tüm hamileliğim 'şu bebeyi sağsalim çıkarayım da..' merkezinde geçti. çünkü ilk hamileliğim düşükle sonuçlanmıştı. dünyaya geldikten sonraki ilk 3 ay da, annelik yapmaktan annelik duyguları üretmeye zamanın olmuyordu. yani nerden baksan 4. ayda başladı bendeki analık hisleri, kabarmaları.<br /><br />bence ikimiz ikinci kez hamilelik yaşasak filan (tamamen örnek veriyorum, dilimi ısırıyorum) kesin ilk hamilelik ayından itibaren sevdalanırız. çünkü artık bebek nedir biliyoruz. minik poğaça ayakların tadını almışız.. ne hormonlar patlar o zaman, gör bak. <br /><br />Kahve İçer miyiz?https://www.blogger.com/profile/10051264754188480622noreply@blogger.com