3 Mayıs 2019 Cuma

Özür dilerim


En son ne zaman yazmisim ona bile bakmadim bu sayfayi actigimda. Nasil vefasizlik, nasil bir cekip gitme... Ne oldu? Yazacaklarim mi bitti? Sikayetler icin acmistim bu blogu, sikayetlerim mi bitti? Mesela uykusuzluk? Ya da kendine bakmaya baslamak? Ne degisti? Bakis acim mi? 
En son yazdigim zamandan bu yana gundemimde tezim var. Ufak bir bocalamadan sonra psikodramanin nasil yapildigini sanirim cozdum. Eger bir seyleri yanlis yapmazsam haziran ayinin sonunda ak mi kara mi belli olacak grup oturumlari. Bakalim. Belki de cok fazla sey yaziyorum bu ara ( bir oturum yaklasik 25 sayfa suruyor 😒) son alti aydir falan, ondan bu blogla mesefelesmem. 
Ote yandan yazacaklarim da bitti. Bu nasil gebeydi basligi, gebelik bitti, cocig bir yasina geldi, simdi 19 aylik oldu. Ay hesabi yapma konusunda gercektek kafam basmayabiliyor, artik Lidya'yi mevcut yasi ile, bir bucukluk olarak tanimliyorum. 
Sanirim blog miadini tamamladi. 
Sizlerle cok guzel bir iliskimiz oldu. Hala var. Ben hala takip ediyorum sizi. Sadece buraya yazmayi sonlandirmak istiyorum. Uzerimde bir yuk gibi kaldi, artik boyle hissediyorum. 
Bana destek verdiginiz icin hepinize cok tesekkur ederim. Kimsenin beni anlamadigini dusundugum zamanlarda buraya sigindim. Sizler de beni kucakladiniz. Cok kiymetli bu benim icin.
Hepinizi kucakliyorum. 
Her sey icin tesekkurler. 

Not: Cocig artik kendi basina oyun oynuyor. Hatta az once parka gelirken kitap bile getirebilirim diye dusundum. Vay anasini be!