Sans ki kizim herkes tarafindan cok seviliyor. Butun aile buyukleri zoraki degil, gercekten kizimi seviyor. Benim dedigimin haricinde bir sey yapmaya calismiyorlar, cizgiyi asmiyorlar. Gercekten butun bunlarin hepsi iyi haber.
Gelgelelim az once soyle sacma bir diyalog icine girdik, kimin eli kimin cebinde kaldi pek cozemedik.
Muhabbet sirasinda kv. "Ben en cok kizimi seviyorum." dedi. (Kizim=benim kizim.) Kocam da "Valla ben de en cok onu seviyorum." dedi. Gulerek ben de eslik ettim. Sonra kv. "Yoo, hayir onu demek istemedim, herkesten en cok ben seviyorum, sizin sevdiginizden daha cok. " Hoaa, olur mu oyle sey, bidi bidi derken oyle bi ortada kalir gibi oldu muhabbet, hop ben cevirdim; "Valla kusura bakmayin, benden daha cok sevemezsiniz." dedim. Sanirim niye gibi bir sey soyledi, "Annesi oldugum icin olabilir mi?" dedim. "Nereden biliyorsun?" deyip bana cikisir gibi oldu. Kocama baktim, o ortaligi toparladi.
Ulan kadin, benle sidik yaristirmanin anlami var mi acaba? Insanlar bosu bosuna bazi seyleri tehlike olarak gormuyor, ben mecbur kalip da kizimi bu durumda nasil sana emanet edeyim?
Benden daha cok sevecekmis...Laflara bak!
Fazla yakinlik tez ayrilik getirir derler, yazlikcilik ayagina azicik icli disli olduk, hemen bokunu cikarmalar basladi.
Benim yine ust duzey iliskilere bir ayar cekme mevsimim geldi gibi gorunuyor.
Abartiyor muyum acaba?
ben de kv'nin oğlum ilk doğduğunda ona 'annemm.. annemmm' demesine tüyler ürpertirdim. bir de yılda 5 gün filan görüyordu çocuğu, ama parkta ikisini ne zaman başbaşa bıraksam etraftan iltifatları kabul ediyordu. sanki kendi eseriymiş gibi.
YanıtlaSilyalnız ben de az değilim. baya anlayışsız, her şeye kurulan gelinmişim be :D eheheh.
şimdi geçti o gıcık olmalar, ziklemiyom.
çizgiyi aşmayan büyük aile üyeleri ne harika bir destek fakat <3
Sizli bizli hayat iyi valla Kahve. Benim ucretsiz izin ayagina biraz fazla birlikte kaldik bu yaz. (Tek maasa dusunce de bir yere gidilmiyor biliyo musun, bkz fakirlik) son gunde costurduk iste boyle.
Sil