Özür dilerim

En son ne zaman yazmisim ona bile bakmadim bu sayfayi actigimda. Nasil vefasizlik, nasil bir cekip gitme... Ne oldu? Yazacaklarim mi bitti? Sikayetler icin acmistim bu blogu, sikayetlerim mi bitti? Mesela uykusuzluk? Ya da kendine bakmaya baslamak? Ne degisti? Bakis acim mi? 

En son yazdigim zamandan bu yana gundemimde tezim var. Ufak bir bocalamadan sonra psikodramanin nasil yapildigini sanirim cozdum. Eger bir seyleri yanlis yapmazsam haziran ayinin sonunda ak mi kara mi belli olacak grup oturumlari. Bakalim. Belki de cok fazla sey yaziyorum bu ara ( bir oturum yaklasik 25 sayfa suruyor 😒) son alti aydir falan, ondan bu blogla mesefelesmem. 

Ote yandan yazacaklarim da bitti. Bu nasil gebeydi basligi, gebelik bitti, cocig bir yasina geldi, simdi 19 aylik oldu. Ay hesabi yapma konusunda gercektek kafam basmayabiliyor, artik Lidya'yi mevcut yasi ile, bir bucukluk olarak tanimliyorum. 

Sanirim blog miadini tamamladi. 

Sizlerle cok guzel bir iliskimiz oldu. Hala var. Ben hala takip ediyorum sizi. Sadece buraya yazmayi sonlandirmak istiyorum. Uzerimde bir yuk gibi kaldi, artik boyle hissediyorum. 

Bana destek verdiginiz icin hepinize cok tesekkur ederim. Kimsenin beni anlamadigini dusundugum zamanlarda buraya sigindim. Sizler de beni kucakladiniz. Cok kiymetli bu benim icin.

Hepinizi kucakliyorum. 

Her sey icin tesekkurler. 

Not: Cocig artik kendi basina oyun oynuyor. Hatta az once parka gelirken kitap bile getirebilirim diye dusundum. Vay anasini be!

 

Uykusuzum

Haziran ayinda bayram tatili ile baslayan orda burda fink atma eylemlerimiz agustos ayinda ikinci bayram ile son buldu, eve temelli donus gerceklesti.

Sebebini dusmanca buna baglayabilecegim sekilde bizim kizin uyku duzeni bozuldu. O kadar ofkeleniyorum ki evi birakip seyahat eden kendimi tekme tokat dovesim var. Bir de ustune gun icinde pacamdan akan bir cocuk da olunca... Bizde sinirler lacka yani.

Ortam degisikligi haric hanimefendinin uyku rutinlerini bozmadigimi dusunuyorum. Dzzzt, yanlis. Onunla beraber uyudum. Sanirim bu en buyuk rutin bozuklugu. Kafama sicayim. Kolayima geldi. Yanindayken aldim, emzirdim, geri yatirdim. Oooh. Soyle hafif kipirdanip uyanir gibi oldugunda dayadim memeyi hemen. Kut diye geri gitti. Oldu mu nurtopu gibi bir sorunumuz peki? Oldu!

Gece uyandiginda yanina gidip yatmak, pispislamak, emzirmek ivir zivir pek sorun olmuyor da ben o ilk blok uykuyu uyuyamiyorsam sinirden saclarim Emmett Brown gibi oluyor.

Bu gece de boyle bir gece nitekim.

Ustelik yataga girmek icin gece saat 00.sonrasina kalmaktan hic hoslanmam. Uyku resmen kacmis gitmistir, yetmeyecektir, ertesi gun bok gibi gececektir. Kesin! Algim bu. Ve su anda saat tam bir. (Rakamla 1)

Sebebini bilmiyorum. Su an uykuya dalamiyor. Ve ben saat 22.30dan beri ugrasiyorum, geri uyutabilmek icin. Midem agridi.

Ve butun bir pazar gununu temizlik, yemek, bebe oyalama ile gecirdigim icin, kendim icin yaptigim tek sey muzlu fistik ezmesi yemekti. Sagolsun, izin vermedi.

Dun kocam kriz gecirdi. Gercekten. Nobet gibiydi, korkuttu beni, hastanelik bir hale gelecek sandim. Ofke birikmesi, kendini degersiz hissetme, kriz yonetimini becerememe... Bende de aynilari var, farkli hallerde vuku buluyor.

Ev, haftasonlari surekli bir yere gittigimiz icin cok daginik ve kirliydi. Gercekten toparlamaya o kadar firsatim olmuyor ki butun gun yemek yaparsam sansli sayiyorum kendimi. Aksam da is yapmak istemiyorum. Ama yapmak gerekiyormus.

Daginiklik da bizi cok gerdi. Ustune kizin high need halleri tuzu biberi oldu. Dun kocam bugun de ben patladik.

Ve tabii butun gun haldir haldir bir seyleri oldurmaya calisip tam ayaklarimi uzattim dedigim zamanda uyanan ve bir turlu uykuya geri donemeyen bir bebe kesinlikle en son istedigim seydi. Tam daldi diyorum, gozlerini aciyor, oyle yap boyle yapn fayda etmiyor.

En sonunda aglamaya basladim. Seninki oyun sandi, kahkaha atmaya basladi. Bebekken gercekten o kadar donanimsiziz ki, epic fail bir durum. Ayip ya, kedim bile daha empatik.

Bu geceden sag cikarsak tek artisi kocamin bebek uyutabilmesi olur. Bebe onda, simdilik ses cikmiyor. Oyleyse bir musibet bin nasihattan iyidir diyecegim. Hadi insallah.

Kim daha cok?

Sans ki kizim herkes tarafindan cok seviliyor. Butun aile buyukleri zoraki degil, gercekten kizimi seviyor. Benim dedigimin haricinde bir sey yapmaya calismiyorlar, cizgiyi asmiyorlar. Gercekten butun bunlarin hepsi iyi haber.

Gelgelelim az once soyle sacma bir diyalog icine girdik, kimin eli kimin cebinde kaldi pek cozemedik.

Muhabbet sirasinda kv. "Ben en cok kizimi seviyorum."  dedi. (Kizim=benim kizim.) Kocam da "Valla ben de en cok onu seviyorum." dedi. Gulerek ben de eslik ettim. Sonra kv. "Yoo, hayir onu demek istemedim, herkesten en cok ben seviyorum, sizin sevdiginizden daha cok. " Hoaa, olur mu oyle sey, bidi bidi derken oyle bi ortada kalir gibi oldu muhabbet, hop ben cevirdim; "Valla kusura bakmayin, benden daha cok sevemezsiniz." dedim. Sanirim niye gibi bir sey soyledi, "Annesi oldugum icin olabilir mi?" dedim. "Nereden biliyorsun?" deyip bana cikisir gibi oldu. Kocama baktim, o ortaligi toparladi.

Ulan kadin, benle sidik yaristirmanin anlami var mi acaba? Insanlar bosu bosuna bazi seyleri tehlike olarak gormuyor, ben mecbur kalip da kizimi bu durumda nasil sana emanet edeyim?

Benden daha cok sevecekmis...Laflara bak!

Fazla yakinlik tez ayrilik getirir derler, yazlikcilik ayagina azicik icli disli olduk, hemen bokunu cikarmalar basladi.

Benim yine ust duzey iliskilere bir ayar cekme mevsimim geldi gibi gorunuyor.

Abartiyor muyum acaba?

Onuncu ay

Bu ay gezentiydik kizimla. Haziranla baslayan ve eylulde de (cunku neredeyse 11.ay geldi) devam eden bir yazlikcilik modundayiz. Kelimenin tam anlamiyla iki tarafa da coktuk. Tabii ben anamlarin evine cokmeyi daha cok seviyorum ama kader utansin orasi da uzak. Sehirdeki islere gidip gelmek gerekince Karaburun'da pek kalamadik.

Uc disli kizim, tutunarak yuruyebilen kizim, kendi kendine oyun yapan kizim, anasina hunharca dusen kizim, oglen uykularini costuran kizim, denizi seven kizim, cimlerde oynayan kizim, kedi seven kopekten havladiklari icin korkan kizim, kus asigi kizim, yemek secen kizim, kefire tapan kizim...

Daha da cok da, 11. Aya kalsin biraz da. Akpak hali bile nispeten azaldi, guneste yana yana rengi degisti. Buyudu, guzellesti. Saclari sarardi iyice. Espri falan yapiyor boncuk.

Cok daha seviliyor, cok daha ozleniyor.
Neyse ama, iki yil izni kaptim kocadan ve devletten. Bakalim bizi neler bekliyor, fakir fakir yasicaz artik. 😂

Bu ara

Merhaba blog, nasilsin?
Gebelik bitti, analik rayina oturdu, e tatil falan da girla... Unuttun tabi buralari, desen, hakkindir.

Bir garip hallerdeyim blog. Bir an geliyor assiri sevgi dolu, umit doluyum. Bir an geliyor karalar baglayip nefret duygumu korukluyorum. Boyle yazinca bu uctan uca evrilmeler ruh sagligi problemi gibi gorunse de gunluk yasam olaylari ile sekillenen seyler aslinda.

Soyle ki, is yerindeki oda arkadasim beni Bimere sikayet etti. Etmis. Onun isleriyle ugrasiyorum, keyfim kacik, tadim tuzum gidiyor bu yuzden. Bayramdan sonra ne halim varsa gorecegim sanirim. Bakalim.

Bir yandan da terapist olmaya bir adim daha yaklastim. Ucretsiz izin buna yarayacak gibi. Az kaldi, sik disini Pinar.

Bir projem var, "bos buldugun yere agac dik!" Terapi grubundaki arkadaslarimin da anildigi minik bir orman yaratma surecindeyim. Ilk agacimi diktim bile. Nasil iyi hissettirdi, anlatamam. Simdi de cekirdeklerden ve surgunlerden fidan yetistirme cabasi icindeyim. Cok seviyorum. Cok egleniyorum.

Bu gelgit yasantilar icinde dunya iyi mi kotu mu, ben iyi miyim kotu muyum, allak bullak oluyorum. Kizima bok gibi bir yerdesin algisi yaratmak istemiyorum. Aksine, dokunabilirsin, dokun, bu evren senin, degerli kil demek istiyorum. Yureklerimizi iyilestirip oyle yola devam edelim istiyorum. Buyuk resimdeki agaci, hayvani, dogali bulup ona kiymet verelim istiyorum, uc bes paraya aldigimiz pantolona degil. Kizim da oyle olsun istiyorum.

Tabi butun bu duygu seli icindeyken kimse beni isirmasin istiyorum. Uzuluyor, sinirleniyorum.

Lidya buyuyor, cok hizli. Onunla buyuyen biz icin de, daha iyi bir dunya yaratmaya calisiyorum.

Bu hayatta yaptigim en buyuk hata:

Kanada gocmenlik icin basvuru yapmaktan vazgecmek!

Gece 00.20de sanki 09.05'te calinan siren sesine misillemeymis gibi sela okumak nedir ya?

Ne olur ya, ne olur, bize de Avrupa icin bir yol, bir kapi acilsin. Ne olur!

Dokuzuncu Ay

Salincaga binmesini siz bilmiyorsunuz!

Karnimdaki zamanin kadar disarida da omrun gecti kizim. Biri geldi, puffff dedi, bir anda gecti gitti dokuz ay. Hamilelikte bu kadar cabuk gecmemisti, bak. Cok da gecsin istememistim, yalan degil. Simdi gecsin veya gecmesin gibi bir istegim yok ama bir an once ilkokul cagina falan gelmeni istiyorum. Soyle bilmis bilmis cevaplar veren bir kiz cocugu ol, mesela. Anasi kilikli desinler.

Tek ama tek cigrindan ciktigim nokta uyku meselesi. Bu ara gece de cozuttun canimin ici. Elimden geldigince kimseyi hirpalamadan yol almaya calisiyorum ama inan ki zorlaniyorum. Gece mis gibi uyuyan cocuktun. Bu ayda birden cok uyanmaya ve bensiz uyuyamamaya basladin.

Tabii ki sebepleri var. Birincisi ortam degisikligi. Kusadasi-Izmir-Karaburun-Izmir-Karaburun-Kusadasi seklinde olusan bir yer degisikligi yasadin bir ay icinde. Seninle ayni odada yatmak zorunda kaldik. Belki ona alistin.

Ikincisi altinci hastalik zimbirtisi... Uc gun ateslendin, sonra kirmizi kirmizi atti dokuntuler vucudunda. Ve sonra bana bir yapistin ki sorma. Ih ih ih ihhhhh en cok duydugumuz sey oldu agzindan, hala oyle.

Ucuncusu dis! Evet ikisi bir geldi, obur ikisi de gelmek uzere, kabardi da kabardi, rahatsiz oluyorsun belli.

Dorduncusu gelisim donemin. Ayrilik anksiyetesi ile basimiz dertte. Birak tanimadigin kisileri, babani bile istemiyorsun genelde. Vay bana vaylar bana.

Besincisi sicak. Aydin ucbin derece oluyor bazen kizim. Gerci bu ara guzel esiyor ama yine de haklisin.

Zihinsel gelisiminin patladigini cok net gozlemliyoruz. Bir iki kere yaptigimiz bir seyi taklit etmeye basladin. Kulak, sac, burun, gobek, meme, baba, evin kedisi gibi seyleri sordugumuzda gosteriyorsun. Bilemediginde baska bir "ih" tonun var, o sesi cikariyorsun. Anneannen "cis nerede?" yi ve atmayi ogretti sana. Cis nerede tamam da, atmak guzel olmadi. Beleve adina cirkin hareketler bunlar. Cis nerefe deyince pat pat pat bezine vuruyorsun.

Kendince bir mizah anlayisin var. Cok tatli. Umarim espri yetenegin ve laf ebeligin babana benzer. Anan biraz kalin kafali bu konuda. Bence bu konuda babana cek. Babaannenin bu konuda bedduasi varmis, kendince oyle diyor ama bana kalirsa beddua falan degil bu, bana cevap vermen beni onun kadar mutsuz etmez. Sonucta ezberci egitime hayir, degil mi?!

Emeklemeyi kendince astin. Diyollaa ki cabuk yurursun. Bence oyle olmayacak. Dis icin de oyle demislerdi. "Erken cikacak!" Oral donem boyle olur diye millete ders vermekten gina gelmis 3. aydan 8. aya kadar anlatacagim diye gobegim catlamisti. Ama sonlara dogru artik ben de "evet evet, hii himmm, dis." dedim. Millet anlamiyordu zira. Simdi de her isini emekleyerek hallediyorsun, bence yurumeyi biraz erteleyeceksin. Neyse, bakalim gorecegiz, oyle mi olacak.

Denize girdin. Havuza da girdin. Havuz guvenliginden pek emin olamadim, sitenin bebeleri kesin isiyordur icine diye ama deniz iyi deniz. Ha, tabii bir de bu sene buralara bir yaz gelseydi. Ne zaman denize gidelim diyoruz hooop hava kapali. Ne zaman baska isimiz oluyor vay efendim hava piril piril. Suyu seven bir bebeksin Allahtan. Ama kumu sevmedin. Ayaklarin kuma degmesin, hemen agliyorsun.

Banyo yaparken en favori aktiviten su gideriyle oynamak. Cunku anan sana zibilyon tane banyo oyuncagi almadi.

Ha, disini kasimak icin de mutfak dolaplarinin kulplarini kullaniyorsun. Iyi ki sana Sophie almamisim, yuregime inerdi yemin ederim.

Bez degistirirken nasil maymun oldugumu anlatmama gerek yok. Yasasin kulot bez. ❤

Yemek hala pek sevdigin bir aktivite degil. Erik bu ara salataliktan sonra favori yiyecegin. Corbalarla aran iyi degil. Kofte artik daha katlanilir senin icin. Balik sevdin ve bu bizim icin "Oleyy" lik bir durum. Irmikten zerre hoslanmiyorsun ama domuz anan hala sana irmikli zimbirtilar yapmaya calisiyor. Biz bir sey yeyip icerken net bir sekilde tadina bakmak istiyorsun. Genelde begenmiyorsun. Daha hic rafine sekerli bir sey yemedin. Ama az tuzlu bir seyler yemisligin var.

Bu ay kan degerlerine baktiracagiz. Umarim demir konusunda sorun yasamazsin. Tahlil yaptirmak inanilmaz gozumde buyuyor canim, keske zorunda olmasak.

Ah uyku ah. Ne olur geri don. Eski gunlerdeki gibi olalim. Gece uyumayinca ben ben olmaktan cikiyorum kizim. Sen gel, beni dinle.

Ah, bir de "Neden erken yatiriyorsun?"cularla mucadele etmek cok zor. Gec yatarsa gec kalkar, isin mi var, neden erken kalkiyorsun ki, diyee diyee omrumu kuruttular. Anlatamadim. Uc uykudan ikiye dustugun zaman sabah kalkis saatinin de geriledigini, bunu bir turlu erkene cekemedigimi, uyku uykunun mayasidir felsefesini bir turlu anlatamadim. Buna da pes ettim. (Var mi bir care gercekten? Egitim falan degil de nasil duzenleriz bu uykulari yeniden?)

Bundan uc ay sonra birinci yas gununu kutluyor olacagimizi aklim almiyor gercekten. Zaman! Ne hizlisin!

Birkac dilegim var, surekli tekrarladigim;

Ne olur, gece guzel uyusun, gunduz guzel vakit gecirelim!

Ne olur, bir yerden cokca para gelsin, ise donmek zorunda kalmayayim!

Ve elbette saglik, saglik, saglik...