Lidyaanim buyuyedursun, zaman akip gidiyor gercekten. Baktiginda sunun surasinda dogum iznini bitirmeye bir ay kaldi. Demek baslasam tam uc aylikken ise baslayacaktim, ha. Mumkun degil ya, minicik ve beni baska gozle goren bir varligi nasil birakir da giderim. Nasil az bu izinler, nasil fena! ( bunu daha once yazmistim biliyorum!!)
Yari deli yari akilli lohusa hallerim yakin zamanda bitti. O bitene dek benim de omrumden omur gitti. Ama bitti.
Kizcemin kilo alisi mamaya ragmen cok da muhtesem gitmiyor. Ama boyu uzuyor, bas cevresi genisliyor, bilissel ve fiziksel olarak iyi gidiyor. Hatta bizim dandik doktor ne kadar dogru diyor bilmiyorum ama uc aylik bebe davranislari sergiledigini soyledi. Gelisim kitaplarina gore dogru diyor ama kendiminkinden baska 2 aylik bebe hic gormedigim icin belki de artik butun cocuklar boyledir deyip kenara cekiliyorum.
Ha bu arada mamayi arttir dedi. Hayir dedim, "arttirmiycam". Geri kalani ne alacaksa sutten alsin, baslarim mamasina dedim. Emzirme sanati diye bir sosyal medya grubuna uyeyim ve oradaki bir gonullu danisman esliginde mama azaltiyorum. Ve azalttigim mama ile 4 gunde 130 gr aldi ki bu benim icin inanilmaz mutluluk verici bir sey.
Moralim duzeldikten sonra sutun akisinin iyilestigini gordum. Onceden gercekten sacma geliyordu ama dogru, moralle cok iliskiliymis sut. Daha dogrusu inanmakla. Umarim ki tamamen birakacagiz mamayi.
Lidya guluyor, civildiyor, ciglik atiyor, ellerini yiyor, agzindan kopuk cikariyor, insanlari ve nesneleri takip ediyor, yuzustu yattiginda kendini kaldiriyor, basini kontrollu tutuyor, neredeyse yardimsiz 180 derece donebiliyor, kalkmak istediginde omuzlarini kasip kendini kaldirmaya calisiyor ve bir miktar kaldiriyor da.
Saclari dokuldu. Yerine yenileri geliyor. Goz rengi biraz daha oturdu. Kulaklar azicik kepce. Ama sanirim zayif oldugu icin daha cok goze batiyor. Bazen Gollum'a benziyor. Annem bile benzetti. E yuh! Ama Smeagol haliymis, o daha sevimliymis!
Bez acildiginda deli mutlu, giyinirken inanilmaz huysuz, ozellikle sokaga cikacagimiz zaman kalin bir sey giydiriyorsak. Sapka takmayi hic sevmiyor, kollari hareketsiz kalinca mutsuz oluyor. Kundak yapamiyorum ve bu yuzden gunduz cok kolay uyaniyor.
Gece duzgun uyuyor. Kendine gore bir duzeni var. Artik bu net. Sadece saatini biraz daha erkene almam lazim. O da kocam isten gelip yemek yeyinceye ve kizceyle biraz vakit gecirinceye dek zaman geciyor, nasil daha erkene cekebilirim dusunmem lazim.
Banyo yapmayi seviyor, su sesi ile sakinlesiyor. Kolik degil, gaz sikintisi da yok ama bazen sakinlesmekte zorlaniyor.
Uykusunu geciktirdigim bir gece taklalar attim yine sakinlesmedi. Dur bakayim deyip banyoya girdim ve suyu actim. Tik diye kesildi aglamasi. Ben de beyaz gurultu aplikasyonlarindan indirdim. Hayat kurtariyormus.
Kendi kendine oyalanma suresi artti. Bu benim yasamimi kolaylastiran bir sey. Baskasinin kucaginda da daha uzun sure durabiliyor. Yani iste, daha once 10 dk ise simdi 20 dk falan. Buyuk ilerleme!
Gunler daha keyifli. Ama bir yardimci her zaman sartmis. Annem iki haftada bir gibi geliyor bir hafta kaliyor. Sirf evi dondurebilmesi icin degil evde birilerinin olmasi da iyi geliyor. Konusmak icin bile. Her ne kadar kocam aksam eve gelse de onunla beraber gecirdigimiz vakit tas catlasin iki saat. Sonrasi uyku.
Asi meselesi de vardi ama sukur ki ates mates bir sey yapmadi.
Bu ayi da atlattik. Bakalim ucte bizi neler bekliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder