Sanirim kocamla bazi problemler yasiyorum. Ve bunun asil sebebi benim artik yuk tasimaktan yorulmus olmam. Ama buna yol acan da benim.
Soyle ki, yorgunum. Hatta yorulmaktan yorgunlugumun siddetinin farkina bile varamiyorum. Ve yorgunlugumu paylasmak istiyorum. Kim ile? Kocamla.
Hatali oldugum pek cok nokta var, iliskimizin ta en basindan beri farkinda oldugum ve onemsemedigim seyler. Ama simdi o hurmalar beni tirmalamaya basladi. Birlikteligimizin basindan beri en cok yuku ben aldim. Ikimiz de farkindayiz, her muhabbette kocam takdirle anar mesela benim bu halimi. Aslinda bir anlasma gibiydi. O bana kendini anlatti, ben buyum dedi, ben de kabul ettim. Cocuk olana dek bazen bende bunalti yaratsa da siddetlenmemisti fakat simdi bazi seylere tahammul edemiyorum. Artik tasin altina daha cok elini koymasini bekliyorum.
Sorun hayatimizla ilgili sorumluluklar almak. Bunun ilk maddesi de su anda eve bakmak. Bebekle yapisik geziyorum. Bu yuzden rutin ev islerini eskisi gibi takip edemiyorum. Basit seyler aslinda istedigim, gunluk rutinler. Ama ben el atmadigim surece bu rutinler gerceklesmiyor.
Ne bunlar?
-Yemek
-Camasir (yikama, asma, toplama, utulenmeyecekleri durme)
-Utu
-Bulasik (yikama, makineye koyma,bosaltma)
-Supurge
-Cop cikarma
-Alisveris (gida)
-Hayvanlarimizin bakimi
-Banyo tuvalet temizligi
-Mutfak tezgahi temizligi
Simdilik baska aklima gelmiyor. Bazilari her gun yapilmali, bazilari birkac gunde bir olsa da olur.
Dedim ki, is bolumu yapalim.
Dedi ki, benden bunu bekleme.
Kolaylastirici olsun diye yazdim. Takmadi. Yetemiyorum dedim, umursamadi. En son yine dile getirdim.
Bebegi ona verdim ve biraz pispislamasini istedim. Belki uyur diye. Beni dinlemedi. Iyice uyardi cocugu. Tamam yine ben uyutacagim ama biraz sen de caba harca, degil mi? Gayet duzgunce bu konu hakkindaki sikintimi anlattim. Oradan ev islerine dondu konu. Ve benim isteklerim, benim kararlarim, benim askeri duzenime dondu is. Emir verip kontrol ediyormusum. Yemin ederim o kadar dikkat ediyorum bir sey soylerken...
Oradan oraya zipladik. Net olarak yapmayacagim dedi. Zaten mukemmel yapmiyormusuz, o zaman yapmaya gerek yokmus.
Peki.
Peki ben artik agzimi acarsam... Kicimi toplamaya halim yok, butun evin yuku bende olacak, bebegin yuku bende olacak, o gidip gelecek, mutlu olmasi icin daha da caba harcayacagim... Boyle bir dunya var mi?!
Az once bulasik makinesini bosaltiyordum. Yapma simdi dedi. Bekliyorum ki ben yaparim diyecek. Yarin yaparsin dedi.
Guldum sadece.
Hep kandirmisim kendimi, olur mu benim kocam da yardim eder bana diye. Cocuk geldi her sey daha da yorucu olmaya basladi. Ve benim hayatimi kolaylastiran bir kocam yok.
Cok uzgunum.
Merhaba. Bu içten iç döküşünüz o kadar tanıdık ki! Benim de 4 yaşında bir oğlum var. Benzer süreçlerden geçtim ben de. Eşim çocuk istemiyordu ve ben her şeyi ben yaparım diyerek onu ikna etmiştim. Sonrasında her zaman olmasa da bazı zamanlarda aynı bu yazdığınız şeyler oldu. Yeni annelik, uykusuzluk, hormonal değişim, ruhsal ve bedensel değişim vb. her şey üstüme üstüme geldi. Eşim vicdanlıdır neyse ki. Çok konuştuk bu süreçte. Çok kavga da ettik. Zamanla düzeliyor inanın. Sadece yalnız olmadığınızı söylemek için yazdım. Güzel bebeğinize odaklanın. onun size çok ihtiyacı var. Zamanla size olan ihtiyacı azalacak. O zaman daha da rahatlayacaksiniz. Umarım bloğunuzu eşiniz de okuyordur. Çünkü çok güzel özetlemişsiniz.sevgiler
YanıtlaSilGunaydin Gulunadi. Tesekkur ederim iyi dileklerin icin. Biz esimle pek tartisan kavga eden kisiler degiliz. Yok desem yeridir yani. Ama gecen gun tartismamizin dozu biraz yukseldi. Kesinlikle hakli oldugumu dusunuyorum.
SilSizin durumun aksine bizde hep bebek isteyen esimdi. Ben hayatimin zorlasacaginin farkindaydim ve onun bu istegi bu kadar olmasaydi belki de omrumu bebeksiz tamamlar budan da sikayetci olmazdim.
Kizimi seviyorum.Fakat simdi kizimin butun yuku bendeyken eve artik birinin destek olmasi gerektigini dusunuyorum. Ki ben de nefes alabileyim, kocama da vakit ayirabileyim. Ama o hazir degil buna. Ve hic istekli de gorunmuyor. Ve su birkac gundur inat ettigini dusunuyorum cunku eskiden yaptigi seyleri bile yapmiyor. Gecicidir umarim.
Umarim okumuyordur bu arada. :) Gercekte kim oldugumu bilen bir iki kisi var sadece. O okuyor olsa bu kadar dokup sacamazdim. :)
Ay resmen giybete actim blogu.
Sevgilerimle.
merhaba
YanıtlaSilcok ictenlikle anlatmissiniz. uzuldum sikintida olmaniza. erkekler neden bu kadar dusuncesiz olabiliyor anlamiyorum. acaba siz de rutin yaptiklarinizi yapmasaniz mi? mesela elini cekmeyece attiginda bir gun de temiz don bulamasin ya da dolabi actiginda temiz bardak kalmamis olsun su icecek. acaba kafasina dank eder mi? ya bunlar aslinda hep kucuk sacma taktikler, onun kendi kendine bu yaptigini anlamasi lazim. insan sevdigi birinin zorluk cekmesine nasil dayanir ya hu! gercekten gorup, anlamiyor bence. gorse dayanamaz yardim eder. umarim kisa zamanda bir cozum bulursunuz.
Merhaba. O durumdan rahatsiz degil ki bunu da dile getirdi. Yani toplamazsan toplama modunda. Ki zaten benim isyan ettigim kisimlar da ellemedigim yerleri iceriyor. Ve beni cok rahatsiz ediyor. Bakalim nr yapacagiz...
Sil"Emir veriyorsun konyrol ediyorsun" bir kaçış cumlesinden baska bir sey değil. Sorumluluktan kacmak icin ama sen beni cok zorluyorsun demenin bir yolu... Boyle bilmis laflar ettim ama ne onerilir inan bilmiyorum. Zaten koca kisini tanimadan huyunu suyunu bilmeden bir sey soylemek yanlis olur... Tek tavsiyem kendini parcalama ve madem bana yardimci olamayacaksin bir yardimci bul ve öde en azindan bunu yapabilirsin de.. Bu sekilde en azindan yükünü azaltan tanidiklarim oldu..
YanıtlaSilMizmizim ikimizin de tahammulu az oldugu zamanlara denk geldigimizde savas cikariyoruz, anladik. Yine oyle bir zamandi malesef.
SilBen biraktim. Bana ne deyip cekildim resmen. Ki gercekten boyle daha iyiyim. Mesela bugun corabim yoook diye aglandi. Dedim ki "bena ne!" Icimden tabii. Valla yikamaya firsat olmadi, goruyorsun halimi, dedim ve cekildim. Ve bir sey diyeyim mi, eglendim! Kih kih kih 😁