Altinci ay

Neredeyse yediye geldik. Ama ben yazmaya o kadar erindim ki kaldi gitti burasi.
Of of. Ek gida ve hemen sonrasi gelen hastalikla birlikte kendi icinde bir duzeni olan beslenme hali iyice corba oldu. Hem de ne corba. Neyi ne zaman verecegim, nasil verecegim, kafam oyle karisik ki!

Bizim yiyeceklere hallenen Lidya, ek gida meselesinden pek haz etmedi. Blw ile basladik. Agzina gelen seyleri ogurup duruyor. Ki normal. Yiyecekle oynuyor. Ki normal. Ustunu basini elini yuzunu batiriyor. Ki normal. Ana olarak buna goz yummak azicik zor. Ki bence bu da normal. Yedi mi yemedi mi, yiyecek mi sevecek mi?

Havuc, muz, patates, enginar, pancar, elma, armut, yogurt, peynir, salatalik, avokado tattigi seyler. Pancar ve patates out of service. Hic sevmedi. Geri kalan seylerin gideri var.

Tabii blw diye bebe oncesi kicini yirtan bu kadin "Ay du bakiim yicek mi?" diye kasikla cocuga yemek vermeye basladi. Ya bi de, cok sikici ya, yesin diye beklemek. Bir de dumduz tek bir seyi yemesi de oyle. Avokadolu yogurt mesela. Guzel bir sey, ben de yerim. Ama dumduz avokadoyu yemem. Cocugum kasigi kendi tutup agzina goturuyor. Gerci asil derdi kasik oluyor sonra kasigi vermiyor bana ama olsun. Caba var.

Hareketleri iyice artti. Biraz daha fazla yorulmaya basladim.

6. Ay atagi cok sorun olmadi gibi. Anlamadik olduysa da. Ya da artik koy g.tune moduna gecmeye basladim takmiyorum. Ama gerci atagin nasil bir sey oldugunu da  biliyorum, atak olsa duramazdim bence.

Insanlar bana daha cok benzemeye basladigini soyluyorlar. Her gecen gun bu soylemin artmasi beni mutlu ediyor. Acikcasi esim demek kv. demek. Kv.ye benzemesin. Huyu dahil. (Ehehee kendileri okb seviyesinde temizlik takintililar. Kp  eve geldiginde yere basmamak icin kapida terlik dileniyor. Sanirim ivvvrenc pis bi gelinim.)

Kendi icinde tutarliliklari olmaya basladi. Net sevdigi ve sevmedigi seyler var. Hayata karsi bir durusu var hanfendinin resmen.

2 numara devam sutune gecmek sorun oldu. Su mama isi ne pis sey arkadas! Gecenlerde coluklu cocuklu birkac arkadasimla bulustum. Bir yasinda kizi olan beni mama hazirligi yaparken gordu. Bence ben o sirada cebellesiyordum ama "Mamayla ne rahat degil mi?" dedi.

Degil ki, hem de hic degil. Uyum saglayip saglamamasi bir dert, hazirligi, yanina almasi, satin almasi, parasi, vicdani... Icinde ne bok oldugunu bilmedigin seyleri ver cocuga. Yazik. Ama mecburum iste.

Hoppala aldik. Evet biliyorum bazi sakincalari var. Ama ayakta durmak icin deli divane olan kizim bayildi. Uzun sure durmuyor, zaten sikiliyor, ona gun icinde bir aktivite oldu bu. Ikinci el aldik. Zaten sebebini anlayamadigim bir sekilde kucuk bir servet odemek gerekiyor. Sevdim bu ikinci el isini. Cok temizdi, hakikaten kullanilmamis gibi.

Kuzenin verdigi dev bir Mickey pelusu vardi. Ben kiz korkar diye dusunerek cikartmamistim ortaya. Seninku buny bir sevdi! Yaninda olunca ciglik atip sariliyor, cok komik. En yakin arkadasi belli oldu.

Iste boyle hastalikti, ek gidaydi, mamasiydi, kakasiydi derken bir ay daha bitti gitti.

Ohoooo, yaslaniyosun kiziiim, baksana kocaman oldun!