Mendebur laflar

"Aaaa yesene ama sen istemesen de bebeğinin canı çeker."

Gardaş; adamın damak tadı yok, daha karnımda bebeyken canı çeker muhabbeti yapacaksanız ilerde biz nasıl tutacağız bu çocuğu onu yeme bunu yeme diye? Zaten kafalar uyuşmuyor bir türlü...

Bayram zamanı annemlere gittik. hem tatil hem bayramlaşma şeysi. Sabah da ziyaret edelim maksatlı babaanneme geçtik, kahve içiyorlar, ben istemedim. Kendime yasak koyduğumdan değil, canım istemiyor, zorla içmenin bir anlamı var mı, yok! Babaannemin demansa maruz kalmış kafasından zaten bi beynim yandı, hava 75 derece olmuş ben sıcaktan bayılmak üzereyim, bi an önce içseler kahvelerini de gitsek diye gözlerinin içine bakıyorum, orada bana çikolata, kahve yedirip içirmeye çalışıyorlar - adam olan iki meyve getirir değil mi, yemiiiiceeem demişim işte bir kere- annem demesin mi "Kahve kokmuştur, bebeğin canı çeker!" diye. "Salak salak şeylere inanıyorsunuz ya." diye çıkıştım. Son raddeydi bu benim için, daha önceden de kayınvalidem ve kocamın yengesi tarafından sağlı sollu maruz kaldığım ve içime attığım bir takım diyaloglar vardı, döndü dolaştı, anama patladı. Üzüldü kadıncağız, ama ben de çok dolmuştum. Sonra o uzatmadı, ben de özür diledim. Ama bu gibi şeylere nasıl inanıyor bazen hayret ediyorum. Bazen takılıyor bu klişelere bir de ısrar ediyor, göbeğim çatlıyor sonra. Bırak işte beni, kendi halime bırak. Teklif et ama ısrarcı olma. Bu daha katlanılmaz benim için.

"Aaaaa, kızım, senin iki kişilik yemen lazım, sen iki canlısın!"

İki canlıyım, salıyım mı içimdeki alienı üstüne aklın çıksın, ha?

Bekliyorlar ki tabak tabak yemek yensin, bekliyorlar ki her şeyden çifter çifter lüpletilsin. Ama sonra dalga geçiyorlar "Eeneee, sen niye paytak paytak yürüyosuuun?" Götüm büyüdü, ondan olabilir mi acaba?

"Canının çektiği bir şeyler var mı, aş eriyor musun?"

En uzman sesimi takınıp bir psikolog olarak neden aş eremediğimi, aslında aş ermek dediğimiz şeyi hamile olmadan daha çok yaşadığımı ancak şimdi daha dikkatli davranmaya çalıştığım için aş ermek desek de bu canın bir şeyler istemesine kendimi tuttuğumu ve dolayısıyla bu durumun bizi yeniden birinci maddeye götürdüğünü anlatmaya çalışıyorum.

"Aş ermek diye bir şeye inanmıyorum tağaaamm mıaaaaa!"

Neden mevsimi değilken karpuz yemeye çalışayım bunu bana biri anlatsın! Neden gece 12'de waffle istememi normal karşılamalılar, şeker+yağ+karbonhirdat+zamansızlık... Bunları siz de düşüneceksiniz canım yaa. Canım çekti diye götüreyim vişne vodkayı, n'aber?

"Sen alma, kaldırma, yapma, yıkama, elleme vb."

Benim yerime de nefes almak ister misiniz?

Tamam, bazı şeyleri yapma noktasında daha nazik olmaya çalışıyorlar ama ben biliyorum, ilerde yol, su, elektrik olarak geri dönecek bunlar bana. Herkes yapabildiği kadar sorumluluk alsın, yapabildiğini yapsın. Hasta değilim ki ben! Hem sevgili kayınvalideciğim; sen bana bulaşık yıkatmazken öküz oğlun ben yemek yaparken playstationda Tomb Rieder oynuyor. Yaaa...

"Kediniz n'ooolcak?"

Sana vercem, bakıcan mı? -Hayatta vermem-

Bunu daha önce de yazmıştım, uzatmanın bir anlamı yok ama o kadar bozuyor ki bazıları, kaş yapayım derken göz yarıyorlar, kalbim acıyor söyledikleri şeyler karşısında. Biri diğerinin alternatifi mi, insanlar ikinci çocukları olduğunda birinciyi atıyorlar mı, daha az seviyorlar mı? Ki, bunda tür bile farklı, kıyaslanmak zorundalar mı? Sen benim o kediyi nasıl sevdiğimi biliyor musun ki eltinle, kaynınla karşılaştırıyorsun? Tüküresim geliyor böyle dediklerinde.

"Aayy canımm, sen çok şişmişsin!"

Be kadın, sen benim kadarken yuvarlanarak hayatını devam ettiriyordun, yedi ayda aldığım beş kilo mu seni gerdi?

Geçen hafta iş yerinden çıkıyorum tam kapıda bizim memur kızlardan biri ile karşılaştık, "Ayyy Pınaaar, nolmuş sana böyle çok şişmişsiiiin." dedi bana. Boş bulundum, "Allah allah çok mu şişmişim." dedim, "Ay evet, çok valla." dedi. Bir bozuldum, bir bozuldum! Alyansımı hala takabiliyorum, ayakkabılarım sıkmıyor, hala hamilelikten önceki elbiselerimi giyebiliyorum. Nasıl şiştim bi anlat hele! Pis kıskanç! Dukan diyeti yaptı bu, sası sası tavukları yemekten böyle oldu bence. Bana bok atıyor. Neyse ben de ellerimi ovuşturuyorum şu anda, nasıl olsa bir daha hamile kalacaksın sen, o zaman rövanşımı alıcam, bak gör! (Bkz. kinlenmek.)

"Bebek nasıl?" var bir de.

 Bunu da yazmıştım daha önce, ama alnıma yazıcam artık, "Bilmiyorum!" diye, öyle gezeceğim ortalıkta. "Bebek gibi." demek de işe yarar mı?"

Bir de kayınvalidemin ısrarla çocuğu kurallar ile yetiştireceğiz dememize ifrit olma ve karşı çıkma hali var ki başa bela, düşman başına. Ulen sen el kadar bebeye balkon terliği, ev terliği, bahçe terliği ayrımı yaptırmak isteyeceksin ya, şimdiden gözün dönüyor parmağımızın ucuyla yere çıplak ayakla bastığımızda, o kural tamam da yemek yeme kuralı mı batıyor sana? Vallahi alıp başımı dağa gideceğim. Herkes orijinal.

Off hava cidden çok sıcak, herkes kendinden bir örnek vermeye pek meraklı, ve boş konuşmalar çok fazla.

Bağzı sosyallikler bana çok fazla.