Tasmasız gezen köpek/ evcil hayvan sorunu

Sabah kendiliğimden uyandım. Özellikle sıcaktan cozurdadığımız kavurucu zamanlardan sonra bir iki gün hava yumuşadı. Hani sabah serinliğinde incecik bir pike alır da örtünürsün ya, vücudunun soğukluğunu kırıverir bir anda, tam da öyle güzel bir sabah. Erken uyandığım için bir iki ütü yapayım bari, dedim. -Böylece anlatının romantikliği bir anda yok olur, gider.-

Yatak odasına geçtim, kedi peşimden geldi, yatağın ucuna ütülenecek giysi yığınından bize kalan köşeye sığındık ikimiz. O gırladı, ben onu mıncırdım, şahane sevişmeli zamanlar geçiriyorduk kedimle. Ta ki sokaktan gelen çığlıklara kulak kabartıncaya kadar. Ben ne olduğunu anlamadım ama kedi çoktan balkona doğru tırsak tırsak adımlamaya başlamıştı. Kendini de kabarttı, noluyor demeye kalmadan kocam da uyandı. Ve sokaktan "Oscar, dur, Oscar yapma" bağırışlarını duyduk.

"İki Golden birbirine girdi galiba." deyip yattığı yere geri döndü. Balkondan aşağı baktığımda yere devrilmiş bir mobilet, yanında duran bir adam, az ötede bir adet Dogo Argentino köpek bir Golden Retriever'ı altına almış, hayatımda hiç görmediğim bir saldırganlıkla kavga ediyordu. Dogo o kadar saldırgandı ki balkona çıkmam ve içeri girip kocama "O Golden yaşamaz." demem bir oldu. Sokak köpeklerini de defalarca kavga ederken gördüm, ama iki evcil köpeğin birbirine bu denli şiddetle girdiğine hiç tanık olmamıştım.

temsili dogo, (google)

temsili golden (google)

Oturduğumuz sitenin hemen önünde müstakil evlerin bulunduğu bir kooperatif var. Yazlık evler gibi düşünün, bahçeleri var, bahçelerinde köpekleri var ve bazı köpekler tasmalı ama o civarda dolaşıyor. Golden da onlardan bir tanesiydi. Kimseye yanaşmaz, sevmek için çağırıldığında bile bakıp koca poposunu dönüp kendine görev edindiği şey ne ise onu yapmaya geri dönerdi.

Dogo olan köpeği de biliyorum. O da aynı kooperatif evlerinden birinde, eve geliş yolu üzerinde gördüğüm, yaz kış bahçenin içinde daracık bir kafeste kalan, sevgi nedir bilmeyen, bakıcıları tarafından kuvvetle muhtemel mama yerine kuru ekmek verilen, sıcak soğuk gözetilmeyen bir şekilde yaşayan bir köpekçikti. Her geçene havlar, sürekli öfkeli ve eminim ki hiç eğitim almamış bir hayvandı.

Her ne şekilde olduysa herhalde sahibi sabah Dogo'yu yani Oscar'ı yürüyüşe çıkardı. Tasmalı ya da tasmasızdı, bilmiyorum, ya hayvan bir anda atılınca tasma koptu, sahibi de mobiletin üzerinde olduğu için yere devrildi ve sonrası kontrolsüzleşti. Ya da daha kötüsü bu adam mobiletle dolaşırken nasıl olsa sabahın körü, kimse ortalıkta yoktur diye düşündü, köpeğini mobiletin yanında tasmasız bir şekilde yürüyüşe çıkardı ve daha sonra kıyamet koptu. Ortada bir tasma vardı, en son artık nasıl ayrıldıysa köpekler birbirinden, adam Oscar'a küfürler savururken elinde gördüm. Ama köpeğin boynunda olmadığı için her şekilde işlevsiz bir haldeydi.

Köpekler boğuşurken balkondan aşağı atlamak istedim. Aklımdan başka hiçbir şey geçmedi, Golden o kadar acı bağırıyordu ki tek istediğim onu kurtarmaktı. Fakat çok kontrolsüzdü, çok. Dogo, Golden'ın ensesinden tutmuş yerde başını savurarak ısırmaya çalışıyordu, savunma falan değil, tamamen öldürmeye odaklanmış bir şekilde. Ve kesinlikle sahibini dinlemedi. Sahibi taş attı, kovalamaya çalıştı. Bir iki saniye kurtulsa bile Golden, gidip yakalayıp yeniden hayvanın bir yerine yapıştı.

Çok kızdım. Çok üzüldüm. Muhtemelen hayatımda hiçbir zaman hayvanlarla ilgili olan bir soruna kendimi dışarıda görüp de bakamayacağım. Müdahale etmek istiyorum, korumak istiyorum. Merak ediyorum o Golden ne halde, veterinere götürüldü mü, sahibi ne yaptı?

Kızdım, her iki köpeğin sahibine de. Her ne olursa olsun, artık öğrenmeliler, avuç kadar da olsa köpek, sahipleri tasma takmak zorundalar. Hem kendilerini korumak için hem de başka canlıları korumak için. Şimdi o Golden'ın sahibi nasıl hissediyordur merak ediyorum. Ya Dogo'nun sahibi? Hayvana saldırması dehşet vericiydi, bence fark yok ama ya insana saldırsaydı? O zaman işin içine adli boyut girecekti, ne yapacaktı? Neden hayvanı tasmasızdı, neden tasmadan kurtulmasını önleyecek bir önlem alınmamıştı, saldırgan bir köpek olduğunu göz gördüğü halde neden ağızlıksız dolaşıyordu sokakta? Neden eğitilmemişti?

Hayvanlara tapıyorum. Sevgi hissettmediğim böcek dahi yok, yemin ederim. Ama özellike köpekler için artık "Ama benim köpeğim bir tanecik, çok tatlı, hiç saldırmaz, yanımdan yürüyüverir." düşüncesinden kurtulmalı köpek sahipleri. Müthiş eğitimli dahi olsalar insanların bile bir anda ruh hali değişebiliyor, hayvanın da değişebilir; onlar dürtüseller, korktuğunda, kızdığında daha kontrolsüzler. Keşke yasalar bu yönde hayvanları cezalandırmak yerine insanları cezalandırıcı bir yöntem izlese de sokakta tasmasız hayvan dolaştırdığını gördüğümüz kişileri şikayet edebilsek ve cezai işlem uygulansa. Ve lütfen, daha dikkatli olsalar.

Bir seferinde yazlıktaydık, bizim kedi bahçede takılıyordu, tasmalı ama. Sosyalleşmeyi bilmediği için diğer kedilere karşı da son derece nezaketsizdi, bir anda nevri döndü, bir şeyden korktu. Tasma olmasına rağmen kontrol edemedik. Allahtan ki evin içine doğru koştu ve evde uçan Sabri gibi oradan oraya saltolar atmaya başladı, aklımız çıktı, nasıl sakinleştireceğimizi bilemedik. Ayarsızlık işte. Baksan, dünyanın en kontrollü en sakin hayvanı, otur kalk biliyor sıpa, ama devreler yanıyor işte bazen.

"İniş takımları devrede."

Ben aynı durumda olsam kahrımdan ölürdüm herhalde. Her iki şekilde de.

Umarım Golden'cık bir şekilde toparlar ve akıllı sahipleri bir daha onu başıboş sokakta bırakmaz ve umarım hiçbir hayvanın canı yanmaz.

Bütün dünya buna inansa?