Ilk bir ay

Sudan cikmis baliktim.

Hayatimda hic yenidogan bir bebegi tutmamistim. Bir de bizimki cirpicik bir sey. Kucuk. Sanki dokunsan kiriliverecek eli kolu.

Gobek bagi korkunctu! Hamilelik oncesi fikrim degismedi. Hastalikli bir doku varmis gibi, aciyacakmis gibi. Dustu. Rahatladim.

Doguma bu kadar kafa yoracagima sonrasini dusunmek daha mantikliymis gordum. Bebek nedir, nelerle karsilasir, sarilik nedir, beslenme duzeni nasil olmalidir... Daha nicesi hem de. Bazi seyleri bilseydim, simdiki gibi yapmazdim.

Tulum cok onemliydi. Cocugumun kucucuk totosunda bir sey durmadigi icin tulumlar kurtarici oldu. Gecenin bir vakti uyanip tepine tepine altindaki pijamayi cikartip sasirtmisti beni. Sonra dedim ki tulum...

Kaka yaptigi zamanki haline cok guluyorum. Belki de pek cok bebek oyle ama dedim ya hic deneyimim yok, bu yuzden benim icin yeni. Surati buzusuyor, ikiniyor, kizariyor, tek bir yere odaklaniyor veeee rahatliyor. Cok komik cok.

Eger uykusuz degilsem ki bu ara uykusuzluk benim icin 24 saat icinde bir iki saatlik toplamda 5-6 saatlik uyku ile ayakta kalmak demek; gun kolay geciyor, cocuk cok tatli geliyor, super hissediyorum kendimi. Uyku yoksa temel amac cocugu uyutmak ve kendim bulabildigim kisa bir zaman icinde uyumaya calismak oluyor, odak degisiyor. Uyku pek muhim.

Sut meselesi ile cebellesiyorum, hala. Emiyor ama duzgun mu, ben yeterli miyim, sagmaliyim ki sut artsin, mamayi birakabilecek miyiz (az once kocam buna inanmadigini soyledi mesela, sanirim simdi o pes etti, ben biraz daha umutluyum.). Prolaktin degerlerime baktirdim, kv yanimdaydi, onun bir kadin dogum uzmani arkadasi var, ona gittik kan degerlerine bakilsin diye, zaten senin prolaktin yuksek cikacak ki neden istiyorsun diye sordu. Sut sikintim var dedim bir sure anlamadi, en sonunda kv. devreye girdi, sutu az geliyor galiba o yuzden istiyor diye. Dilim varmiyor demeye. Oneriler hemen geliyor tabii, bol bol emzir, su ic, komposto ic, sivi al, tahin ye, dut ye, tatli ye, dereotu ye, bok ye falan diye. Haha, en son gecen gun kayinpeder yemek getirdiklerinde dari haslamislar, sut yapar bak, dedi. He amk, bir sen eksiktin.

Ilk bir ayi yaziyorduk degil mi? Ay cok pardon, hatlar karisti.

Bence artik bilincli guluyor. Ve yeni uyandigi zamanlar cok keyifli oluyor. Oyuncaklara tepki veriyor. Takip ediyor. Ona gore uzak mesafe olsa bile takip ediyor.

Su su su. Suda olmayi, suyla temas etmeyi cok seviyor. Kaka yaptiktan sonra poposunu yikiyorum. Cambazliklar yapiyoruz lavabonun altinda ama o bile hosuna gidiyor.

Uyku duzeni hala korunmakta. Saat dokuz sularinda uykuya dalip sabah 6-7 sularinda uyaniyor. Iki saate bir ben kaldiriyorum, onlari uyanmaktan saymiyorum. Iyi gidiyor. Tahtalara vuralim.

Aslinda benim o kadar uyumsuzluguma oyle sakin ki, istedigi seyler olduktan sonra yazik yavrumun com standart bir hayati var. Bunu gordukce hamilelik doneminde bazi hissizliklerim icin icim aciyor.

Bir kez fena isilik oldu. Her zaman aldigimiz bezi degil de (bak bak, dun bir bugun iki, her zaman aldigimiz bez diyorum.) baska bir markanin bezini aldik. Bu bez iyi degil gibi ama bitene dek kullanalim dedim. Ama surekli cisi tasiyordu. Bir gun aksam tam uykuya dalma saatlerinde bir turlu sakinlesmedi. Anlamadim, gaz sandim. Sonra bezine bakalim bari dedim, o sirada fark ettim. Bezin bel kismi surte surte kabartmis, cani aciyormus cocugumun da ondan agliyormus. Yazarken bile icim aciyor, ne garip. Hemen dus, sudocrem, eski beze geri donus ile birkac gune duzeldi cocumun poposu. ❤

Memede uyuyor hanimefendi. Sut konusjnda bu kadar takik olunca bilin bakalim sorun oluyor mu?

Haftasonu olunca sagi solu toplamak ya da biraz olsun kendime bakmak icin kocama veriyorum hanim kizimizi. Bir sure sonra bir bosluk hissediyorum. Ve geri aldigimda hah tamam simdi oldu diyorum. Ozluyor muyum? Fazla mi alistim? Yok canim...

Gece ozlemiyorum ama.:) Gece iki saatlik ayrilik bana iyi geliyor. Daha uzun olacak zamanlari da iple cekiyorum.

Saniyorum ve diliyorum ki uyudu hanfendi. Ben de uykuya o zaman.

Hadi bakalim.