Ay bi' atak geldi!

Dun aksam cok sevdigim, 21 aylik kizi olup bir de 12 haftalik hamileligi delilikten sayan ama yine de bagrina basan ( betimlemeye gel, sanirsin Mehmet Rauf yazdi) bir arkadasimla uyku, meme, analik, coluk cocuk uzerine konusuyorduk. Soyle bir diyalog olustu:

Allahim, nasil mutluyum, kiz sekiz bucugu gormeden uyumus, biz de ekönömik olarak g.te giren semsiyeyi kabul edip Digiturk'u kapattirmaya karar verdigimiz icin paketimiz bitmeden son bi film izleyelim demisiz, tipik Turk ailesi kis meyve tabaklarini hazirlamisiz falan...

Ana bi baktik, bebek telsizinden viyuk viyuk ses geliyo. Kiz uyanmis, yetmemis yuz ustu donmus, duzelememis, atarlaniyor. Iyi hadi, olsun falan dedim, yine bi kucaga al pispis yap. Daliyo daliyo uyaniyo, daliyo daliyo uyaniyo. Delircem. Tulum fazla geldi herhalde diye dusundum, cikardim. Yine ayni.

Vay amk, bir keyif yapacaktik bunu bana cok gordun be kizim diye hayiflaniyorum. Bu arada hatun babaya cilvelenip bana camur yapiyo. Niye? Baba onu uyutmaya calismiyor cunku. Hep analar kotu zaten!

Ulen saat oldu mu iki. Gece iki. Uyku duzeni mittesem giden cocumun uykusu bok oldu. Deliriyorum. Agliyorum. Küsüyorum falan. Yetiskin annenin triplere gel. Bir de sirf uyumamak da degil boyle sinameki bir mizirdama da eslik ediyor. Ote yandan yazistigim arkadasima da icimden sovuyorum, nazar degdirdi cocugaaa, kenafirr falan diye. Ne alakasi varsa, yazik.

Geceyi toplasan iki saatlik uyku ile tamamladim. Yenidoganken bile bu kadar degildi iki ne ya, iki ne?!

Bir taraftan da acaba nezle mi gecti (bir haftadir hastayim), mama degistirmek zorunda kaldik ( alerji mi var, bagirsak sorunu mu var) o mu etkiledi diye dusunuyorum.

Sabah oldu, ayni mizirdaklik tam gaz devam. Ikir mikir, niyaak niiyaak... Kocam uc gundur evdeydi. Hastayken back up hizmeti. Diyor ki ise gideyim mi sen soyle? Olm gitme tabii, baksana, sinirden, uykusuzluktan titriyorum, ya hep boyle olursa diye gotun gotun atiyorum, yalniz kalmak ister miyim?

Sen bilirsin, dedim. Baktim, giyinmis, suslenmis. Gitti. Vallaha da gitti. Kalakaldik mi kizceyle.

Sonra annemler geldi. Ben gelir gelmez kizi kardesime verdim. Bir aglamaya basladi, bir korktu... Resmen yabancidan korktu cocuk. Yabistirdim cevabi, kessin atak! 4. ay atagi.

Simdiye dek hic sancili ve bu kadar mizildak gecmemisti bu donemler. Ilk defa zorluyor.

Uyku cok fena. Ne sansliyiz uyuyor falan diye diye al sana sans dedi Lidya bize.

Alllaaaam nolur uzun surmesin, nooooluuurr...

Ha tabii, hastalik da olmasin, aman diyeyim.

Nitekim, birkac gun okaliptusa yapisan koala gibi gezecegiz sanirim...

Belki surda kucuk ve sevimli bir kulakcik vardir, kimbilir...